Zuider eiland NZ

Hai lieve volgers,

Alweer een tijd niks van ons laten horen, want we leven hier een beetje primitief op het moment. We zullen beginnen waar we zijn geeindigd de vorige keer, in Cromwell.
De jongens Bart&Bart zijn ook richting Cromwell gekomen om op de oprit van Erwin te slapen. We hebben met hun samen een hele zware wandeling gedaan bij Lake Wanaka, we hebben 4uur over een ontzettend zware helling gedaan om vervolgens op ongeveer 1200meter hoogte een 360 graden uitzicht te krijgen, fantastsich!! In de loop van de week zijn met het gezin van Erwin, vrienden van Erwin, de jongens en wij gaan kamperen in de middle of nowhere. Vanaf toen zijn we gaan slapen in de auto van Mel, die we mochten lenen. We hebben de achterbank plat gelegd en daar een matrasje ingelegd. En walah: onze twijfelaar voor korte beentjes was daar!:) Erg gezellig gehad met kampvuur, zwemmen en lekker eten, ondanks het slechte weer deze dagen. Om een indruk te geven: Hollands weer: regen/wind/koud!!
We waren toen al richting het zuiden gereden een stukje, dus we zijn vanaf daar verder gereden naar het Zuidelijkste puntje: Bluff. Hier hebben we een ontzettend mooie wandeling gemaakt. De volgende dag zijn we naar het diepste meer van Nieuw-Zeeland gereden: Lake Hauroko. Helaas was het erg winderig deze dag, waardoor we het er niet op hebben gewaagde een lange wandeling langs het meer te doen. Dus de boswandeling was een mooi alternatief.
Die maandag starte ons Milford Sound avontuur. We sliepen de eerste nacht op een parkeerplaats, waar mevrouw DOC de volgende ochtend ons vriendelijk verzocht daar niet meer te overnachten. Het verboden te kamperen bord was weggehaald, waardoor we geen boete kregen, maar het was wel even schrikken. Er gaat 1 weg naar Milford Sound toe en onderweg heb je de mogelijkheid om allemaal kleine wandelingen te maken. We hebben in 3 dagen een aantal van deze ontzettend mooie wandelingen gemaakt, langs watervallen, meertjes, rivieren en bossen. En tenslotte kwamen we aan bij de sneeuwbergen van Milford. Prachtig met die heerlijke warme zon erop!! We hebben de Milford Sound ook nog per cruise mogen bewonderen. Dit was in de ochtenddouw, waardoor je een bizarre blauw/grijze lucht kreeg over de bergen. Onnder het genot van een ontbijtje hebben we hier erg van genoten en hebben zelfs zeehondjes gezien! Vanuit Milford Sound zijn we langszaam terug gereden richting Queenstown om daar te stoppen bij een mooi meer: Moke Lake. Hier zijn we officeel boushvrouwen geworden door te gaan badderen in het meer, super koud als het zonnetje weg is, maar erg verfrissend. Detail: het water komt rechtstreeks vanaf het topje van de berg.. Vanuit daar zijn we weer een paar dagen in Cromwell geweest en hebben we op de kids van Erwin een dag gepast en zijn we naar een meertje geweest, het weer is overigens al een tijdje omgeslagen: bloed heet! Ook Bart&Bart kwamen dit weekend weer terug naar Cromwell om op zaterdag met Erwin en de kids een mooie wandeling te maken bij Mount Aspiring. Het was een mooie wandeling, waar de grappen de gehele dag de bergen over gesmeten werden! Na de wandeling hebben we met vrienden van Erwin bij het meer gebarbequed, waarna we 's avonds bij Michal thuis bij de vuurkorf hebben gezeten met ene lekker drankje. De volgende dag hebben we nog een dag gespendeerd bij de het meer om vervolgens maandag met onze routetrip verder te gaan. We hebben toen een uitstapje gemaakt naar Mount Cook, dit is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. Na een wandeling van 1,5uur kwamen we uit bij een tof uitzicht op Mt Cook, waar een meer voor lag met ijsblokken. Na deze wandeling zijn we weer terug gereden naar Cromwell, waar we het aanbod kregen om verder te reizen met Michal z'n auto, omdat de kids weer naar sport moesten, dus het was handig voor Mel om de auto te hebben. Hierdoor is onze twijfel vergroot naar lange benen. We zijn richting de westkust gegaan om bij de Fox Glaciers een prachtig te maken met uitzicht op een gletser. Bizar hoe een gletser tussen die bergen kan blijven liggen, al is het in de loop van de jaren ook wel erg gesmolten. We hebben de volgende dag een helikoptervlucht gedaan bij Franz Josef met een landing op de gletser zelf. Vanuit daar hebben we met ijs-ijzers een wandeling over de gletser gemaakt, super toffe ervaring om tussen wanden van ijs te lopen en door kleine grotjes van ijs. Er zijn zelfs gangen van wel 80 meter diep door de gletser heen, doordat het smeltwater blijft liggen en zich een weg door de gletser baant. Het was super mooi weer, dus we gingen gewoon in korte broek het ijs op! De westkust staat bekend om onze vriendjes: de sandflys. We kunnen iedereen vertellen; van deze beesten word je helemaal gek en lek geprikt. Deze vriendelijke vriendjes gaan overal zitten, dus we vergassen ons steeds met spray. Elien had zo een last van de jeuk dat we een leuk middeltje hadden gekocht ertegen. Dit had ze midden in de nacht opgesmeerd, waarna Nath uit een droom wakker werd met het idee dat ze vergast werd. Dat spul ruikt zoo heftig dat het in de auto blijft hangen.. Helze nacht, na wat tips van expert Nath (Nath wordt altijd lekgeprikt..) is Elien rustig in slaap gevallen en hebben we het raampje op een kiertje gelaten.
Aan de westkust zijn we nog bij Punakaki gestopt. In dit plaatsje zijn pancakerocks (pannekoekenrotsen), de rotsen zijn in hele kleine laagjes opgebouwd. Ze waren eerst onder de grond en zijn in miljoenen jaren omhoog gedrukt. Dezelfde dag was het erg bewolkt en zat de regenbui al boven ons hoofd. Dus wij zijn doorgereden tot Cape Forwind, waar we spontaan de auto zijn uitgesprongen omdat we zeehondjes konden zien. Geheel onvoorbereid, met mobiels en camera op zak en op slippers zijn we gaan wandelen. En zoals verwacht begon het te spetteren... Gelukkig de gehele wandeling af kunnen maken, zonder zeiknat te zijn geworden. Heleboel luie zeehondjes gezien, super mooi!!
Vanaf Cape Forwind, wat vlakbij Westport ligt zijn we via het binnenland de volgende dag naar het Noordelijkste puntje gereden: de Split. Onderweg naar de Split hebben we gestopt bij de grootste en helderste spring van NZ, waarna we daar heerlijk een eitje hebben staan bakken op het parkeerterrein. Bij de Split hebben we een wandeling gemaakt tussen de schaapjes (en drolletjes) en intussen werd het al een beetje etenstijd, dus hebben we besloten om op het strand te gaan eten in het stralende zonnetje. De jongens Bart&Bart waren aan het rondreizen met een broer en zn vriendin, die ook op dat moment daar rondreden. Dus zaterdagavond gezellig op een gratis camping een drankje gedaan en spelletjes gespeeld. Zondag hebben we rustig gedaan en zijn Elien Jan-Bart en Nath het water in gegaan voor verkoelen. Omdat het eb was konden we een heel stuk wadlopen en op een gegeven moment hoorde we enorm gespatter een paar meter verderop en zien wij scherpe vinnen onze kant op komen.. Elien&Nath zetten het meteen op een sprintje, denk je in: twee gillende keukenmeiden hakken-billend het water proberen uit te rennen en nog 3kwartier te gaan tot je daadwerkelijk op land bent.. Jan-Bart schreeuwden van achter dat het wel goed kwam en de mogelijke haai uiteindelijk wegzwom. Dus dat was onze rustige ochtend.. IN de middag de campings geboekt voor de Abel Tasman track, die we vanaf maandag zijn begonnen met de jongens. Met een backpack op van ongeveer 15-20kg zijn wij de 54km loop begonnen met op de eerste dag al meteen 24km in de benen. Het was een ontzettend mooie track langs de kust, met hele stijle hellingen en dalingen. 's Avonds in een tentje slapen en primitief koken!! Super toffe ervaring. Gelukkig hadden we de eerste dag al een groot gedeelte gehad, want de blaren stonden al op onze voeten. De tas werd wel elke dag een stukje lichter en de afstanden werden korter. Wat was het een kick om over de finish te komen!! Hebben we toch maar even 4dagen vol gas gelopen en goed volgehouden, al was het tandvlees soms ook flink doorgebeten. Vrijdags hebben we samen met een vriend uit Australie;Colin en de jongens een valentijnsetentje gedaan, want Colin was zondag jarig en we zouden de jongens niet meer zien, dus ook een afscheidsetentje en toevallig valentijn. Sorry mannen! Lekker gegeten en daarna neergestreken op een camping iets buiten Nelson, waar we met Italiaanse vrienden van de jongens een avondje hebben doorgebracht. Het was erg leuk dat Colin en 1 Itialiaan goed gitaar konden spelen. Afgelopen zaterdag zijn we doorgereden naar Marbourgh Sounds en we tot de conclusie kwamen dat we de auto maar even naar de garage moesten brengen, want we begonnen hem niet meer te vertrouwen. De koppeling bleef soms hangen in zn achteruit en in zn eerste versnelling, dus hebben met Michal overlegd om het vandaag (maandag) naar Blemheim bij de garage te brengen. Gisteren nog wel door de Sounds wezen kajakken, super tof met de ochtendzon!!

Vandaag dus de auto naar de garage gebracht en is waarschijnlijk op dit moment opgelost. Nadat we de auto ophalen rijden we door naar de oostkust om daar nog te genieten van onze laatste week van het zuider eiland. Na volgend weekend vliegen we naar Auckland om vanuit daar nog het Noordelijkste puntje te bezoeken en dan over 2 weken zetten we weer voet op Nederlandse bodum. Het is nog kort, maar we genieten volop!!

Heel veel liefs van ons!